|
|
| Odbiornik Elektrit Champion Z - widok z przodu | Odbiornik Elektrit Champion Z - widok z tyłu na chassis |
|
|
| Odbiornik Elektrit Champion Z - widok z tyłu na tylną ściankę | Odbiornik Elektrit Champion Z - widok chassis |
Odbiornik schowany jest do pionowej drewnianej skrzynki o stosunkowo niewielkich wymiarach: 34cm x 26cm 8 41 cm (szerokość x głębokość x wysokość). Skrzynka ma kształt prostopadłościanu, i jest pomalowana brązowym przeźroczystym lakierem. przy czym górna pozioma krawędź pomiędzy ścianką górną a przednią jest zaokrąglona. Skrzynka odbiornika jest podobna do innych odbiorników tej firmy z tego okresu, zwłaszcza do Maratona.
Górna połowa skrzynki zajęta jest przez materiał głośnika schowany za trzema poziomymi drewnianymi szczebelkami rozpiętymi pomiędzy oboma bocznymi zgrubieniami. Poniżej, pod głośnikiem znajduje się duża stacyjna skala, o bardzo prostej konstrukcji: jednokolorowe żółte napisy na przeźroczystej szybie. Na dole skali, po obu je stronach znajdują się wycięte okienka. W okienku prawym widać wybrany zakres fal, w okienku lewym grubość paska wskazująca poziom nastawy wzmocnienia. Pod okienkami znajdują się gałki umożliwiające nastawę odpowiedniego parametru (zakresu po stronie prawej, siły głosu po lewej). Gałki mają charakterystyczny stożkowaty kształt z literą 'E' na wierzchu. Na wysokości okienka po obu stronach odbiornika, już na bocznych zgrubieniach są dwie dodatkowe gałki - po stronie prawej strojenie aparatu, po stronie lewej reakcja. Gałki te mają inny wygląd - są niższe i szersze, ale też mają wytłoczoną literę 'E'.
Elektrycznie odbiornik jest bardzo typowy - jest to trzyzakresowy dwuobwodowy odbiornik reakcyjny na trzech lampach. Sygnał z anteny przechodzi przez dwa eliminatory (jeden dla fal średnich i jeden dla fal długich) tłumiące zbyt silną stację lokalną. Sygnał z eliminatorów podany jest na strojony obwód wejściowy pierwszej lampy. Sprzężenie z tym obwodem jest proste, indukcyjne, wykorzystane są dwa zespoły cewek: krótkofalowy i długo/średniofalowy (dla fal średnich część zwojów zwierana jest przełącznikiem). Z obwodu strojonego sygnał podawany jest na siatkę pierwszej lampy - pentody HP4115 pełniącej rolę wzmacniacza w.cz. W anodzie tej lampy znajduje się dławik który jest obciążeniem wzmacniacza. Użyta lampa jest selektodą, dlatego też jej napięcie katody jest regulowane od 0 do około +40V za pomocą potencjometru. Ponieważ napięcie siatki jest stałe i wynosi 0V, to zmieniane w ten sposób jest napięcie siatka-katoda, a co za tym idzie nachylenie i wzmocnienie lampy.
Z anody lampy HP4115 za pomocą kondensatora napięcie sygnału podawane jest na drugi obwód strojony, który jest obwodem detekcyjnym z reakcją. Napięcie z tego obwodu steruje siatką triody AR4101, która jest w tym odbiorniku lampą reakcyjną. Sygnał w.cz. z jej anody jest sprzężony indukcyjnie z cewkami drugiego obwodu za pomocą specjalnych cewek reakcyjnych, siłę reakcji nastawia się włączonym w szereg z cewkami reakcyjnymi kondensatorem zmiennym. Układ detektora jest bardzo prosty, obciążeniem lampy AR4101 jest rezystor, jest to jednocześnie obciążenie dla m.cz. i w.cz. Do siatki lampy reakcyjnej dołączone jest, przez dodatkowy przełącznik, wejście gramofonowe. Z anody tej lampy przez prosty filtr RC sterowana jest siatka wzmacniacza głośnikowego wykorzystującego najnowocześniejszą wtedy pentodę AL4. Wzmacniacz głośnikowy jest standardowy, w anodzie znajduje się transformator głośnikowy sterujący wbudowany głośnik, oraz głośnik zewnętrzny. Głośnik zewnętrzny jest podłączany do uzwojenia pierwotnego transformatora, czyli musi być to głośnik wysokoomowy lub zawierający wbudowany transformator.
Zasilacz odbiornika jest konwencjonalny - transformator dostosowany do kilku napięć zasilających, dwupołówkowy prostownik na diodzie PV495, w wyprowadzeniu środkowym transformatora (ujemnym) znajduje się opornik na którym odkłada się pewne ujemne napięcie, wykorzystywane do polaryzacji siatki lampy głośnikowej. Taki zasilacz nosi nazwę ogólnego minusa i był często stosowany przez Elektrita.