Elektrit Fidelio Z

Elektrit Fidelio Z - widok z przodu Elektrit Fidelio Z - widok z tyłu
Odbiornik Elektrit Fidelio Z - widok z przodu Odbiornik Elektrit Fidelio Z - widok z tyłu na chassis
Elektrit Fidelio Z- widok z tyłu na ściankę Elektrit Fidelio Z- widok chassis od tyłu
Odbiornik Elektrit Fidelio Z - widok z tyłu na ściankę Odbiornik Elektrit Fidelio Z - widok chassis od tyłu
Elektrit Fidelio Z - widok chassis od przodu
Odbiornik Elektrit Fidelio Z - widok chassis od przodu

Opis odbiornika

Odbiornik zamknięty jest w drewnianej poziomej skrzynce, przednia ścianka jest lekko pochylona do przodu, wszystkie jej krawędzie są łagodnie zaokrąglone, na dole znajduje się czarna drewniana podstawa. Skrzynka malowana była na ciemny brązowy kolor, w większości przypadków wszystkie krawędzie były znacznie ciemniejsze od reszty powierzchni skrzynki. Kolor malowania łagodnie przechodził od ciemnych krawędzi do jaśniejszych płaszczyzn. Po lewej stronie skrzynki znajduje się wycięcie głośnika przykryte jasnym materiałem, zachodzące aż na górną część skrzynki. Wycięcie głośnika jest ozdobione pięcioma równoodległymi pionowymi szczebelkami, dwa z ich są umieszczone na krawędzi wycięcia. Szczebelki wykonane są z drewna z mosiężnym ozdobnym paskiem na każdym. Po prawej stronie znajduje się pionowa trójdzielna skala z okiem magicznym umieszczonym na samym jej szczycie po środku. Skala obramowana jest ozdobną bakelitową ramką, która dzieli ją na trzy pionowe części - ze skalami dla fal długich, średnich i krótkich, na wierzchu ramki skali znajduje się symbol firmy. W zależności od ustawionego zakresu fal świeci się jedna z trzech żarówek podświetlając odpowiedni fragment skali. Odbiornik wyposażony jest w cztery gałki (jedna podwójna i dwie pojedyńcze) umieszczone pod skalą - podwójna centralnie, pojedyńcze po obu bokach. Pokrętło po prawej stronie służy do wyboru szerokości pasma pośredniej częstotliwości, umieszczone po środku podwójne pokrętło do strojenia aparatu (duża zewnętrzna gałka, tzw. telefoniczna) i zmiany zakresu (mała wewnętrzna gałka). Pokrętło po lewej stornie umożliwia regulację siły głosu i włączanie odbiornika.

Elektrycznie układ jest sześcioobwodową trzyzakresową superheterodyną wyposażoną w cztery lampy: EK2, EF9, EBC3, EL3, oraz oko EM1 i prostowniczą AZ1. Wygnał z gniazdka antenowego trafia (poprzez eliminator częstotliwości pośredniej) do dwuobwodowego filtru wejściowego (dla fal krótkich filtr wejściowy jest jednoobwodowy). Przełącznik zakresów jest czteropozycyjny (fale długie, średnie, krótkie i gramofon), składa się trzech płytek, po trzy czteropozycyjne przełączniki na każdej. Pierwsza płytka przełącza pierwszy obwód filtru wejściowego, druga drugi obwód filtru, żarówki oświetlające skalę, oraz gramofon, trzecia płytka obwody heterodyny. Każda z cewek filtru wejściowego posiada własny kondensator zmienny (trymer) do dostrojenia jej do właściwego zakresu. Z drugiego obwodu filtru wejściowego sygnał trafia na wejście mieszacza zbudowanego na oktodzie EK2. Na tej samej lampie zbudowana jest również heterodyna, która pracuje w układzie Meissnera. W heterodynie znajduje się aż pięć trymerów - jeden dla fal krótkich, i po dwa dla fal średnich i długich, gdyż dla fal średnich a zwłaszcza długich trzeba ustawić oprócz częstotliwości środka pasma również zakres przestrajania, który jest inny (mniejszy) dla heterodyny niż dla sygnału wejściowego, dokładniejsze wyjaśnienia tego faktu w dziale TEORIA. W anodzie mieszacza znajduje się dwuobwodowy filtr pośredniej częstotliwości z regulowaną selektywnością. Do regulacji służy dodatkowa cewka z odczepami, które są dołączane do cewki obwodu wtórnego poprzez przełącznik regulacji selektywności. Sygnał z filtru pośredniej częstotliwości trafia na siatkę wzmacniacza p.cz. opartego na selektodzie EF9, w jej anodzie znajduje się również dwuobwodowy filtr p.cz. tym razem już o stałej selektywności. Oba te stopnie (mieszacz i wzmacniacz p.cz.) objęte są automatyczną regulacją wzmocnienia.

Sygnał z wyjścia wzmacniacza p.cz. podawany jest do detektora zbudowanego na diodach lampy EBC3, jedna z tych diod jest detektorem ARW a druga detektorem audycji. Sygnał ARW po odfiltrowaniu resztek składowej zmiennej polaryzuje siatki mieszacza i wzmacniacza p.cz. Sygnał m.cz. na siatkę triody lampy EBC3 która pełni rolę oporowego wzmacniacza m.cz. Dodatkowo składowa stała napięcia m.cz. jest podana na wejście lampy EM1 - wskaźnika dostrojenia. Wzmocniony sygnał m.cz. z anody EBC3 poprzez potencjometr regulacji głośności steruje siatką lampy EL3 - pentody głośnikowej Pentoda ta zasila wbudowany głośnik dynamiczy z magnesem stałym, oraz ewentualnie dołączany wysokoomowy głośnik zewnętrzny. Głośnik zewnętrzny może być dołączony na dwa sposoby - albo pracuje obok głośnika wbudowanego albo samodzielnie, w zależności od gniazda do którego zostanie włożona jego wtyczka.

Odbiornik jest zasilany z sieci prądu zmiennego o napięciach 110V, 120V, 150V 220V lub 240V wybieranym poprzez wkręcenie śrubki kontaktowej w odpowiedni otwór na transformatorze. Transformator dostarcza wszystkich niezbędnych napięć: żarzenia lamp odbiorczych (6.3V), żarzenia lampy prostowniczej (4V) oraz napięć anodowych (2x250V) Zasilacz wyposażony jest prostownik dwupołówkowy na lampie AZ1 i układ ogólnego minusa. Ujemne napięcie wytwarzane jest na dwóch szeregowo połączonych opornikach włączonych pomiędzy masę odbiornika a środkowe wyprowadzenie transformatora.

Schemat odbiornika

Powrót