|
| Odbiornik Elektrit Titanic Z - widok z przodu |
Titanic jest prostym odbiornikiem produkowanym przez firmę Elektrit w sezonie 1935/36, ma trzy zakresy, jeden obwód i dwie lampy. Odbiornik umieszczony jest w niewielkiej drewnianej skrzynce, podobnej do innych odbiorników Elektrita z tego roku - Rivala i Superiora. Skrzynka jest jednak trochę mniejsza i posiada tylko dwie gałki z przodu zamiast czterech jak w tamtych modelach. Skrzynka ma kształt pionowy, jest prostopadłościenna, wykonana z drewna. Na dole znajduje się duża metalowa skala za szybą z nazwami miast, nad skalą umieszczony jest materiał głośnika, z dwoma pionowymi paskami drewnianymi na nim. Po obu stronach skali umieszczono gałki, gałka lewa służy do ustawiania reakcji, gałka prawa do strojenia. Ciekawie natomiast rozwiązana jest zmiana zakresów w tym odbiorniku. Jak widać nie ma żadnego pokrętła do zmiany zakresu fal, służą do tego specjalne gniazda ze stykami. Gniazdo antenowe umieszczone z tyłu radia połączone jest z wbudowanym reżektorem (eliminatorem), a wyjście z eliminatora zakończone jest kabelkiem z wtyczką bananową. Na prawej bocznej ściance (patrząc od przodu) znajduje się kilka gniazdek podłączonych do cewek antenowych odbiornika. Gniazdka zaopatrzone są w styki, tak zamontowane, że włożenie wtyczki w gniazdka fal krótkich włącza cewkę fal krótkich, podobnie dla pozostałych zakresów fal. Dla fal długich i średnich gniazdek z boku jest kilka, dobierając gniazdo można zmieniać siłę odbioru.
Układ elektryczny jest bardzo prosty, co można zobaczyć na schemacie. Sygnał z anteny poprzez odpowiednie gniazdko podawany jest na cewkę antenową odpowiedniego zakresu, cewki siatkowe i reakcyjne wszystkich zakresów są połączone ze sobą szeregowo. Przy odbiorze konkretnego zakresu zwierana jest przełącznikiem nieużywana część cewki. Cewka antenowa steruje siatkę lampy - pentody w.cz. typu HP4101. Z anody tej lampy poprowadzona jest reakcja - siła reakcji kontrolowana jest za pomocą kondensatora zmiennego. Również z anody lampy detekcyjnej brany jest sygnał małej częstotliwości, który bez żadnego filtrowania steruje siatkę lampy głośnikowej, również pentody, tym razem głośnikowej, typu PP4101, która jest w stanie dostarczyć do głośnika około 4 watów mocy. Układ wzmacniacza jets bardzo typowy, z transformatorem głośnikowym w anodzie i możliwością dołączenia zewnętrznego głośnika, który musi być wysokoomowy. Radioodbiornik może pracować również jako wzmacniacz gramofonowy - sygnał z gramofonu podaje się na siatkę lampy detekcyjnej która pracuje wtedy jako wzmacniacz wstępny m.cz. Ponieważ detektor cały czas jest połączony do pracy jako detektor, to należy przy słuchaniu płyt odłączyć antenę i reakcję skręcić na zero, inaczej muzyka może być zakłócona dźwiękami z anteny.
Zasilanie odbiornika jest bardzo proste. Napięcie sieci poprzez transformator z odczepem wytwarza wszystkie napięcia potrzebne do zasilania odbiornika - anodowe i żarzeniowe. Do prostowania napięcia anodowego wykorzystano pojedyńczą diodę prostowniczą typu V430 - prostownik jest tylko jednopołówkowy. W zasilaczu wykorzystany bardzo lubiany przez Elektrita układ ogólnego minusa - ujemny koniec uzwojenia napięcia anodowego podłączony jest do masy poprzez rezystor, na którym powstaje pewien ujemny spadek napięcia. To ujemne napięcie wykorzystane jest do polaryzacji siatki lampy głośnikowej. Dodatkowo, ponieważ lampa głośnikowa jest żarzona bezpośrednio to w żarzenie wstawiony jest potencjometr symetryzujący służący do minimalizacji przydźwięku sieciowego.