Korona 80A

Opis odbiornika

Korona typu 80A to ciekawy i bardzo rzadki odbiornik produkowany już w czasie okupacji niemieckiej. Jak wszystkie inne Korony był on produkowany przez firmę Philips (nawet na tabliczce znamionowej jest napisane 'PHILIPS' a nie 'KORONA') i był to najlepszy model oferowany w tym sezonie przez Koronę.

Jest to siedmioobwodowa, trzylampowa i trzyzakresowa superheterodyna z wskaźnikiem dostrojenia (oko magiczne). Chassis odbiornika jest w zasadzie identyczne z Philipsem 471A i Kosmosem K95A, schemat również, z dokładnością do wartości kilku elementów. Inna natomiast jest skrzynka. Odbiornik Korona 80A zamknięty jest w skrzynce drewnianej o rozmiarach 51cm x 32cm x 21cm. Po prawej stronie skrzynki, pomiędzy dwoma pionowymi szczebelkami jest umieszczona kwadratowa skala, otoczona bakelitową ramką. Ramka jest od środka przykręcona dwoma śrubami, ale wyjmuje się na zewnątrz. Szybka skali jest luzem włożona pomiędzy ramkę a skrzynkę i po odkręceniu ramki po prostu wypada - trzeba uważać przy odkręcaniu. Po lewej stronie skrzynki znajduje się głośnik, schowany za białym materiałem maskującym. Pod skalą i głośnikiem, z przodu, są dwie pojedyńcze gałki. Prawa to strojenie radia, lewa to siła głosu. Pojedyńcze gałki również umieszczone są z boku odbiornika, na każdym boku jedna. Gałka prawa odpowiada za zmianę zakresów a gałka lewa za barwę tonu.

Mechanizm strojenia rozwiązany jest dość nietypowo. Mianowicie kondensator zmienny jest ustawiony wzdłuż chassis, a oś na której umieszczone jest pokrętło strojenia przechodzi przez całą szerokość chassis, umieszczona tak, że przechodzi dokładnie pod kołem zamontowanym na osi kondensatora strojeniowego. W chassis wywiercone są otwory przez które przechodzi linka, odwijana z jednej strony osi, opleciona wokół koła na kondensatorze i zwijana z drugiej strony osi. Do przeniesienia napędu na wskazówkę skali wykorzystano linkę w pancerzyku. Linka ta jest z jednej strony przymocowana do koła na kondensatorze, a z drugiej strony do mimośrodowego koła osadzonego na osi wskazówki.

Układ elektryczny odbiornika jest dość prosty. Sygnał z anteny podany jest poprzez przełącznik zakresów na obwody wejściowe. Dla fal długich i średnich jest to dwuobwodowy filtr pasmowy, dla fal krótkich jest to pojedyńczy obwód rezonansowy, antena jest sprzężona z obwodami indukcyjnie. Do obwodów wejściowych fal długich i średnich podane jest napięcie ARW, nie używane dla fal krótkich. Sygnał w.cz. z obwodów wejściowych steruje siatką czwartą oktody EK2 pracującej jako mieszacz iloczynowy. Heterodyna mieszacza wykorzystuje siatki pierwszą i drugą oktody w klasycznym układzie pracy oktody, generator pracuje w układzie Meissnera (ze sprzężeniem indukcyjnym).

Z anody mieszacza odbierany jest sygnał częstotliwości pośredniej o częstotliwości 128kHz który po odfiltrowaniu w dwuobwodowym filtrze pasmowym wysterowywuje siatkę sterującą selektody typu EF9, która pełni rolę wzmacniacza częstotliwości pośredniej. W anodzie tej lampy umieszczony jest drugi dwuobwodowy filtr pasmowy filtrujący częstotliwość pośrednią. Wzmocniony sygnał p.cz. poddawany jest detekcji na diodach lampy EBL1. Jedna z tych diod, jest zasilana z pierwotnego obwodu filtru pasmowego jest detektorem ARW, a druga detektorem dźwięku. Napięcie ARW reguluje wzmocnienie wzmacniacza p.cz. dla wszystkich zakresów fal, oraz wzmocnienie mieszacza dla fal średnich i długich. Druga dioda będąca detektorem audio jest zasilana sygnałem z obwodu wtórnego, z odczepu, aby zmniejszyć tłumienie tego obwodu przez detektor i tym samym poprawić selektywność odbiornika.

Sygnał małej częstotliwości z detektora dźwięku poprzez potencjometr regulacji głośności steruje bezpośrednio siatkę pentody głośnikowej EBL1, dodatkowo składowa stała z detektora fonii jest sygnałem dla magicznego oka EM1 wskazującego dostrojenie odbiornika. Wzmacniacz m.cz. jest konwencjonalny, pracuje w klasie A z głośnikiem dynamicznym dołączonym przez transformator. Jedynym odstępstwem od typowej konstrukcji jest umiejscowienie gniazda dla głośnika zewnętrznego - są one mianowicie podłączone do wtórnego uzwojenia transformatora, czyli podłączany do nich głośnik musi być niskoomowy (bez transformatora). Równolegle do pierwotnego uzwojenia transformatora dołączony jest układ regulacji barwy tonu: szeregowe połączenie kondensatora i potencjometru.

Zasilacz odbiornika jest konwencjonalny. Sieć dołączona jest do transformatora dostarczającego wszystkich niezbędnych napięć: napięcia żarzenia lamp, napięcia anodowego i napięcia żarzenia lampy prostowniczej. Jako prostownik pracuje duodioda prostownicza AZ1 w układzie prostownika dwupołówkowego. Wyprostowane napięcia anodowe filtrowane jest w filtrze RC typu Π, przy czym anoda wzmacniacza głośnikowego zasilana jest z pierwszego kondensatora (sprzed rezystora), a wszystkie pozostałe obwody z drugiego kondensatora elektrolitycznego.

Schemat odbiornika

Powrót