|
|
| Odbiornik Natawis GZ136 - widok z przodu | |
Natawis GZ136 to prosty jednoobwodowy, trzyzakresowy odbiornik produkowany przez firmę Natawis w 1934 roku. Odbiornik jest przystosowany do odbioru fal krótkich, średnich i długich. Schowany jest w niewielkiej drewnianej skrzynce o wymiarach 38cm x 32cm x 23cm. Skrzynka jest zadziwiająco jak na tak prosty odbiornik wykończona - kilkoma rodzajami forniru i wyciętymi w sklejce „skrzydlatymi” szczebelkami. Pionowo przez środek skrzynki wycięty jest otwór w którym umieszczona jest skala. Po obu stronach skali za ozdobnymi szczebelkami jest materiał maskownicy głośnika, przy czym głośnik jest umieszczony po lewej stronie. Odbiornik jest na tyle niewielki, że głośnik zachodzi na skalę i w związku z tym umieszczony jest głębiej, na dodatkowej tekstolitowej desce umocowanej do chassis. Do obsługi odbiornika służą trzy pokrętła. Jedno z nich umieszczone jest pod skalą, odpowiada za strojenie odbiornika. Dwa pozostałe rozmieszczone są symetrycznie po obu stronach przedniej ścianki, wyżej od pokrętła strojenia. Prawe służy do włączania odbiornika i zmiany zakresów, lewe - do nastawiania reakcji.
Sygnał z anteny przechodzi przze wbudowany eliminator, służący do eliminacji stacji lokalnej. Cewka eliminatora dopasowana w zależności od częstotliwości tłumionej stacji lokalnej jest wstawiana w gniazda na chassis z lewej strony (patrząc od tyłu na chassis). Trymer eliminator jest wbudowany w odbiornik na stałe, zamontowany jest na chassis od tyłu, na środku jego szerokości.
kład elektryczny odbiornika jest bardzo prosty. Pierwszy stopień, na triodzie typu AR4101 pracuje w układzie detektora reakcyjnego. Cewki wszystkich zakresów połączone są szeregowo, najpierw krótkofalowe, potem średniofalowe, na końcu długofalowe. Zmiana zakresu polega na zwarciu z masą połączenia cewek krótko i średniofalowych przy odbiorze fal krótkich, zwarciu z masa połączenia cewek średni o długofalowych przy odbiorze fal średnich lub, przy odbiorze fal długich - pozostawieniu w układzie wszystkich cewek. Reakcja regulowana jest pojemnościowo, kondensatorem zmiennym, sprzężenie realizowane jest indukcyjnie, poprzez cewkę reakcyjną.
Kolejny stopień układu to wzmacniacz oporowy na triodzie AG495. Sygnał z detektora podawany jest na siatkę tej lampy przez prosty filtr RC tłumiący resztki sygnałów w.cz. Ponadto do siatki tego stopnia podłączone jest wejście gramofonowe. Sygnał z anody tej lampy steruje siatką pentody końcowej typu PP4101. Głośnik podłączony jest za pomocą transformatora głośnikowego, dostępne są też gniazda głośnika zewnętrznego, podpięte bezpośrednio do anody lampy, tak więc głośnik zewnętrzny musi posiadać własny głośnik lub głośnikiem wysokoomowym. Siatka pierwsza lampy końcowej polaryzowana jest z wykorzystaniem ogólnego minusa.