Odbiornik Philips 6-40A - widok z przodu | Odbiornik Philips 6-40A - widok z tyłu na ściankę |
Odbiornik Philips 6-40A - widok z tyłu na chassis | |
Philips 6-40A jest dość prostym modelem produkowanym przez warszawskiego Philipsa w sezonie 1939/40. Do wybuchu wojny nie wyprodukowano dużej ilości egzemplarzy, jednak najprawdopodobniej produkcja tego modelu była kontynuowana już pod okpuacją, gdyż model ten jest dość często spotykany, a większość ze spotykanych ma napisy na skali i na przyciskach po niemiecku, co wskazywałoby na "niemieckość" radia. Jednak i oznaczenie 6-40A i użyte podzespoły (np. Horkiewicza) jasno wskazują, że jest to odbiornik warszawski.
Układ elektryczny jest niemalże identyczny jak w odbiornika 5-40A, główną różnicą jest obecność programatora i co za tym idzie zupełnie odmienna mechaniczna konstrukcja odbiornika. Zmieniona została skrzynka, model prostszy miał skrzynkę całkowicie bakelitową, model 6-40 ma drewniana z bakelitowym przodem. Zmiana zakresów (długie/średnie/krótkie) odbywa się teraz za pomocą trzech lewych klawiszy programatora, a regulacja barwy tonu przez poziome pokrętło umieszczone z przodu skrzynki pod programatorem - nie ma już żadnego elementu regulacyjnego z boku.
Skrzynka ma kształt prostokątny, z przodu jest już wspomniane bakelitowa, boki ma drewniane. Prawie całą przednią powierzchnię zajmuje materiał głośnika, który jest lekko cofnięty w stosunku do krawędzi skrzynki z przodu. Na dole przedniej ścianki, częściowo na materiale głośnika umieszczona jest skala. Skala jest szklana, kolorowa, odbieraną stację wskazuje wąski, pionowy świecący pasek będący skupionym przez wskazówkę (pionowy szklany walec, pełni rolę soczewki) światłem żarówki podświetlającej skalę. Pod skalą jest dziewiącioprzyciskowy programator. Lewe trzy przyciski to wybór zakresu, środkowe zapamiętują trzy stacje na falach średnich, trzy prawe - trzy stacje na falach długich. Po obu stronach skali dostępne są dwa pojedyńcze pokrętła. Pokrętło po lewej stronie umożliwia regulację siły odbioru i wyłączanie radia, po prawej stronie jest pokrętło strojenia. Po każdym naciśnięciu przycisku na programatorze pokrętło to odskakuje i trzeba je wcisnąć aby można było radio ponownie ręcznie stroić. Oczywiście trzeba to robić tylko po wybraniu zakresu, po wybraniu stacji zaprogramowanej nie jest to potrzebne. Dodatkowym regulatorem jest regulacja barwy tonu dostępna w postaci poziomej tarczy pod programatorem.
Ciekawe jest rozwiązanie mechaniczne wykorzystane w tym odbiorniku związane z programatorem. Philips konsekwentnie nie używa do programatora napędów z silniczkiem, tylko wykorzystuje czysto mechaniczne strojenie. Zastosowano tu kondensator strojeniowy wciskany, identyczny jak w rok starszym modelu 7-39A w postaci wciskanych w siebie miseczek. Dzięki temu pojemność kondensatora zmienia się nie ruchem obrotowym wkręcając jedne płytki w drugie jak w zwykłych kondensatorach z płytkami, ale ruchem posuwistym wciskając i wyciągając elementy. Naciśnięcie klawisza programatora wciska blaszkę popychającą element ruchomy kondensatora. Głębokość wciśnięcia blaszki zależy od długości wystającej śrubki, oddzielnej dla każdego pokrętła, śrubką tą stroi się każdą pozycję. Dodatkowo przyciski sprzęgnięte są z cięgiełkiem metalowym obracającym przełącznik zakresów. Cały układ jest dość skomplikowany ale skuteczny, i dość dziwnym jest, że firma Philips wbudowała go do tak prostego radia.
Układ elektryczny odbiornika jest bardzo prosty - jest to trzylampowy, siedmioobwodowy super w najprostszym układzie. Ponieważ układ elektryczny się prawie nie różni w stosunku do modelu 5-40A zostanie tu tylko skrótowo opisany. Sygnał z anteny poprzez dwuobwodowy filtr (dla fal krótkich tylko przez jeden obwód) podany jest na siatkę mieszacza na heptodzie lampy ECH4. Oscylator wykorzystuje triodę tej lampy. Do wzmocnienia pośredniej częstotliwości wykorzystano selektodę EF9. Sygnał pośredniej częstotliwości detekowany jest na diodach lampy EBL1 i uzyskany sygnał akustyczny wzmacniany w części pentodowej tej samej lampy. Wzmacniacz mocy ma dość skomplikowane sprzężenie zwrotne poprawiająca charakterystykę częstotliwościową i współczynnik zniekształceń wzmacniacza. Podobnie jak w modelu 5-40A dodatkowy głośnik dołączony jest do wtórnego uzwojenia transformatora głośnikowego i nie wymaga własnego transformatora.