|
|
| Odbiornik Philips 695A - widok z przodu | |
|
|
| Odbiornik Philips 695A - widok z tyłu na chassis | Odbiornik Philips 695A - widok na chassis z tyłu |
|
|
| Odbiornik Philips 695A - widok na chassis z przodu | |
Odbiornik ten jest dość skomplikowaną, trzyzakresową, siedmioobwodową superheterodyną produkowaną przez Philipsa. Odbiornik jest w układzie pionowym, raczej już nie spotykanym w roku 1937. Skrzynka odbiornika jest niemalże kwadratowa, o rozmiarach 42cm (szerokość) x 36cm (wysokość) x 27cm (głębokość). Przednie pionowe krawędzie są zaokrąglone, na górnej ściance znajduje się celuloidowa skala w bakelitowej oprawie. Skala jest ruchoma i można ją podnieść do góry tak, że może być ustawiona niemalże pionowo. Dodatkowo z prawej strony skali znajduje się wskaźnik odbieranego zakresu pod postacią podświetlenia odpowiedniego symbolu na skali za pomocą przesuwanej cięgłem maski. Po lewej stronie skali wbudowany jest wychyłowy miernik siły odbieranego sygnału. Prawie całą przednią powierzchnię zajmuje materiał maskujący głośnik, jest on ozdobiony dwoma poziomymi drewnianymi paskami, tuż pod górną i tuż nad dolną krawędzią materiału. Na środku przedniej ścianki pomiędzy paskami umieszczono dodatkowo metalowe koło. Ogólnie skrzynka jest praktycznie identyczna z modelem 456A, spotyka się również odbiorniki typu 456A w skrzynce jak 695A i odwrotnie. Podobieństwo to wynika z faktu zastosowania identycznego chassis w obu odbiornikach, różnią się one tylko jedną lampą - model 456A na lampę AB2 w miejsce lampy ABC1. Pod głośnikiem, na przedniej ściance po bokach umieszczone są dwie podwójne gałki. Pokrętło lewe wewnętrzne służy do regulacji siły głosu, zewnętrzne to barwa tonu. Pokrętło prawe wewnętrzne to strojenie, zewnętrzne to zmiana zakresu.
Układ elektryczny odbiornika jest dość skomplikowany i wykorzystuje do maksimum możliwości lamp jak i miejsce na chassis. Sygnał wejściowy z anteny poprzez dwuobwodowy wejściowy filtr pasmowy trafia na wejście mieszacza. Dla fal krótkich obwód wejściowy jest uproszczony i składa się z pojedyńczego obwodu rezonansowego. Na zakresach fal długich i krotkich sprzężenie z anteną jest indukcyjne, dla fal krótkich pojemnościowe przez niewielką pojemność 15pF. Mieszacz wykorzystuje oktodę AK2. Generator lokalny odbiornika (heterodyna) pracuje w układzie Meissnera, a cały mieszacz objęty jest pętlą automatycznej regulacji wzmocnienia pracującą na dla fal długich i średnich, dla fal krótkich ARW jest wyłączona. Obciążeniem mieszacza jest dwuobwodowy filtr pasmowy, z wyjścia którego sterowany jest następny stopień - wzmacniacz częstotliwości pośredniej. Filtr pasmowy mieszacza dodatkowo posiada regulację szerokości przenoszonej wstęgi poprzez mechaniczne regulowanie położenia cewek względem siebie, sprzężone z potencjometrem regulacji barwy tonu.
Wzmacniacz p.cz. wykorzystuje selektodę AF3. Obciążeniem wzmacniacza p.cz. jest filtr pasmowy analogiczny jak w mieszaczu, ale bez regulacji szerokości wstęgi, a cały wzmacniacz p.cz. objęty jest automatyczną regulacją wzmocnienia, która działa na wszystkich zakresach. W anodzie lampy wzmacniacz p.cz. umieszczony jest też miliamperomierz pełniący rolę wskaźnika wysterowania. Przy braku sygnału, gdy napięcie ARW jest minimalne składowa stała prądu jest największa, wraz ze wzrostem wysterowania odbiornika, wzrasta napięcie ARW i spada prąd anody lampy p.cz., co jest pokazywane przez miernik jako poziom odbieranego sygnału. Sygnał z obwodu pierwotnego podany jest na jedną z diod lampy ABC1, która jest detektorem ARW mieszacza. Obwód wtórny filtru pasmowego steruje drugą diodą lampy ABC1 która jest detektorem sygnału akustycznego m.cz. i sygnału ARW dla wzmacniacza p.cz. Z wyjścia detektora sterowany jest stopień wstępny wzmocnienia m.cz. wykorzystujący triodę lampy ABC1. Sygnał podany jest poprzez czwartą płytkę przełącznika zakresów podającą również sygnał z wejścia gramofonowego i modyfikującym sprzężenie zwrotne i inne elementy warunkujące barwę dźwięku w zależności od źródła dźwięku (gramofon/radio) i zakresu (dla fal krótkich). Za lampą wstępną m.cz. pracuje końcowy wzmacniacz głośnikowy wykorzystujący pentodę AL4 w klasycznym układzie. Zaciski głosnika dodatkowego dołączone są do pierwotnych zacisków transformatora, głośnik wbudowany może być odłączany przełącznikiem na tylnej ściance odbiornika. Ponadto z wtórnego obwodu transformatora poprowadzone jest sprzęzenie zwrotne do katody lampy ABC1.
Zasilanie odbiornika jest bardzo typowe - transformator sieciowy z odczepami na kilka napięć sieci dostarcza wszystkich niezbędnych napięć zasilających odbiornik. Do prostowania prądu służy duodioda prostownicza typu AZ1, która pracuje w układzie prostownika dwupołówkowego, wyprostowane napięcie jest filtrowane w filtrze LC typu Π.